یوونتوس باشگاه تصمیمات یك شبه نیست
 |
هنوز نتوانسته‌اند نشستن آندره‌ا پیرلو بر نیمكت مربیگری یووه را هضم كنند، انتخاب او را با عباراتی مثل: قمار بزرگ، انتخاب خلق‌الساعه و یا حتی اشتباهی استراتژیك توصیف می‌كنند. كار به جایی رسیده كه نمایش امیدوار كننده یووه در مقابل نوارا نیز شبیه به بازی‌های یووه در دوران آنتونیو كونته پنداشته می‌شود و همچنان بر عدم نتیجه‌گیری ستاره سالهای نه‌چندان دور یووه و تیم ملی ایتالیا تأكید می‌كنند. برای تحلیل بهتر گمانه‌زنی‌ها و نارضایتی‌هايي از اين دست، به سراغ آنتونیو باریلا رفتیم و از او كه این روزها در روزنامه La Stampa (چاپ تورین) به دقت اوضاع و شرایط را رصد می‌كند خواستیم تا از حقایق انتخاب پیرلو و البته سایر اتفاقات این روزهای باشگاه یوونتوس برایمان بگوید. این روزنامه‌نگار كه این روزها یكی از مهم‌ترین كتاب‌های مرتبط با باشگاه یوونتوس را نیز آماده ورود به بازار كرده، برایمان از پرژوه تحقیقاتی‌اش نیز گفت.
برداشت شما از دیدار یووه در مقابل نوارا چه بود؟
با اینكه یووه با تیمی از دسته‌های پایین‌تر بازی می‌كرد اما نمایش مثبت و امیدواركننده‌ای از خود نشان داد. در این بازی یوونتوس را مجهز به تاكتیك‌هایی دیدم كه برای رسیدن به دروازه حریف طراحی شده بود. در كنار این روحیه بازیكنان را نیز بسیار قوی دیدم و شاید تنها نقطه قابل تأمل فقدان یك مهاجم مركزی بود كه خود پیرلو هم در مصاحبه بعد از بازی به آن اشاره و ابراز امیدواری كرد این نیاز به زودی مرتفع شود.
شاید داستان پیوستن مهاجم به یووه تا چند هفته دیگر نیز ادامه پیدا كند.
افشای اسامی بازیكنانی كه یووه با آنها مذاكره كرده اشتباه بود و كار را كمی دشوار كرده، اما این واقعیت كه گزینه‌های مدنظر یووه مخالفان و موافقان خودشان را دارند، قابل درك است. سوارز شخصاً تمایل فراوانی برای پیوستن به یووه دارد اما موانع پیش‌رویش برخلاف برخی از اظهارنظرها چندان پیش‌پا افتاده و آسان نیست. ژكو نیز یكی دیگر از اهداف اصلی‌ای است كه پیوستنش به یووه مزایای زیادی دارد. كاوانی اما دست‌كم تا این لحظه گزینه چندان نزدیكی به باشگاه نیست و موراتا نیز بدون تخفیف و موافقت در خصوص پرداخت قسطی، گزینه‌ای غیرقابل دسترس است.
با اینكه مدیر برنامه‌های اولیویه ژیرو چند روز پیش تماس یووه با موكلش را تكذیب كرده بود اما همچنان یكی دیگر از گزینه‌های محتمل برای پیوستن به یوونتوس است. چقدر این احتمال را جدی می‌دانید؟
به نظر من اصلاً جدی نیست. طبق اطلاعاتی كه من دارم سوارز و ژكو اصلی‌ترین نام‌هایی هستند كه مذاكره با آنها واقعا صورت پذیرفته است. البته در صورت شكستِ مذاكرات، طبعاً بازیكنان دیگری از جمله ژیرو می‌توانند به گزینه بالقوه بیانكونری تبدیل شوند اما در حال‌حاضر اولویت بر دو بازیكنی است كه نام بردم.
وقتی به عملكرد تاكتیكی یووه در مقابل نوارا نگاه می‌كنیم ناخودآگاه شیوه بازی یوونتوسِ آنتونیو كونته در ذهن‌مان تداعی می‌شود.
طبعاً پیرلو روزهای احیا شدن دوباره‌اش در سیستم كونته را از خاطر نبرده است. البته در مقابل نوارا او بازی را با سیستمی دیگر شروع كرد اما در ادامه به همان 2‐5‐3 معروف بازگشت. هیچ چیدمانی فی‌نفسه اهمیت اختصاصی ندارد، مهم این است كه مربی بهترین سیستم را با توجه به بازیكنان و حریفش انتخاب كند. خوبی سیستم سه دفاع در امكان استفاده همزمان از كیه‌لینی، بونوچی و دلیخت است. من عملكرد مك‌كنی در این دیدار را دوست داشتم اما برای اتخاذ این سیستم نیاز به خط هافبكی با 5 بازیكن آماده است. با این همه اگر یووه تمام بازیكنانش را در اختیار داشته باشد بهترین شیوه به نظر من 3‐4‐3 است.
اما 3‐4‐3 تنها زمانی می‌تواند جزء اولویت‌های تاكتیكی پیرلو قرار بگیرد كه پائولو دیبالا نیز به طور كامل به تمرینات برگردد و همراه با تیم باشد.
درست است اما به نظر من شكل ایده‌آل و كلی در صورت حضور همه بازیكنان، همین سیستم است. فراموش نكنید وقتی پیرلو اصرار به جذب یك مهاجم مركزی دارد پس مشخص است بر خلاف برخی از تصورها بیشتر به چیدمانی 3 نفره در خط حمله فكر می‌كند؛ جاییكه دو وینگر بازی‌ساز از طرفین و یك فوروراد نوك در محوطه جریمه حاضر باشند. در هر حال همین‌كه پیرلو به جای اصرار به یك شیوه، دو سیستم را برای پیاده‌سازی در ذهنش دارد، رفتار و اندیشه‌ای بسیار خوب اتخاذ كرده است.
شما یكی از حامیان انتخاب آندره‌آ پیرلو به عنوان سرمربی تیم پریماورای یوونتوس بودید. حالا كه او به تیم بزرگسالان منتقل شده آیا همان دیدگاه مثبت در مورد آینده كاری‌اش را متصور هستید؟
فكر نمی‌كنم جایی نوشته شده باشد كه بازیكنان بزرگ الزاماً مربیان بزرگی نیز خواهند بود. شاید اگر موافق با قمار در انتخاب او به عنوان سرمربی تیم بزرگسالان یوونتوس باشم اشتباه كرده باشم چراكه تمام كسانی كه او را از نزدیك دیده‌اند و می‌شناسند گواه خواهند داد كه او توانایی اداره كردن تیم و تجزیه و تحلیل بازی را دارد. مربیانی كه تجربه كار كردن با پیرلو را داشته‌اند همیشه از مهارت او در تفسیر تاكتیك‌ها گفته‌اند و درك فوتبالی او را متفاوت با بسیاری دیگر از بازیكنان دانسته‌اند. در كنار همه اینها آشنا بودن با جو باشگاه یوونتوس و تأمین خواسته‌های او و جذب بازیكنان موردنیازش می‌تواند او را در مسیر موفقیت قرار دهد.
خیلی‌ها اعتقاد دارند انتخاب آندره‌ا پیرلو به عنوان سرمربی یووه در عرض چند ساعت صورت پذیرفت!
نمی‌توان جدایی ساری و انتخاب پیرلو را صد در صد تصادفی یا صد در صد از پیش تعیین شده دانست اما این حقیقت را نیز نمی‌توان انكار كرد كه یوونتوس باشگاه تصمیمات یك‌شبه نیست. وقتی باشگاه با تمام قوا از انتخاب سرمربی جوانش دفاع می‌كند و قاطعانه پشت او می‌ایستد، دیگر نمی‌توان انتخاب او را یك قمار دانست. باشگاهی كه پیش از این در انتخاب سرمربیانی همچون كونته، الگری و ساری اهمیت و وسواس خود را نشان داده، قطعاً در پشت‌پرده اعتماد به پیرلو نیز مجموعه‌ای از دلایل استراتژیك و منطقی را در اختیار دارد.
و به عنوان آخرین سؤال؛ سه روز دیگر كتاب جدیدی كه با همراهی ماریو پارودی با عنوان «نگهبانان بانوی پیر» در مورد دروازه‌بانان باشگاه یوونتوس نوشته‌اید در بلاروزینِ تورین رونمایی می‌شود. به جز مقدمه‌ای كه جانلوئیجی بوفون در ابتدای آن نوشته، چه جزئیات دیگری در مورد این كتاب می‌توانید به هواداران بیانكونری بدهید.
این كتابِ تمام دروازه‌بانان تاریخ باشگاه یوونتوس است. از نخستین سنگربانش كه تامانیونه بود تا وویچك شزنی؛ نام‌هایی كه گاهی در موردشان كمتر منابع اطلاعاتی موجود است. سعی كردیم با پروفسور پارودی تحقیقاتی بزرگ و تاریخی در مورد تمامی گلرهای یووه و تصاویر آنها انجام دادیم و این اصلاً كار ساده‌ای نبود. بوفون به ما لطف زیادی داشت و مقدمه‌ای كوتاه برای كتاب نوشت. او در نوشته‌اش به ویژگی‌های حضور در باشگاه یوونتوس و عضوی از دنیای یووه بودن اشاره كرده است. او برای ما یكی مهم‌ترین دروازه‌بانان یوونتوس است؛ بازیكنی كه در بازگشت دوباره‌اش به تیم از بستن بازوبند كاپیتانی خودداری كرد و فروتنانه بر روی نیمكت ذخیره‌ها نشست. نوشتن مقدمه از سوی یكی از بزرگ‌ترین دروازه‌بانان تاریخ باشگاه یوونتوس حقیقتاً افتخاری بزرگ است.
با تشكر از Mirko Di Natale
